۱۳۸۹ خرداد ۱۶, یکشنبه
نزدیکی واشنگتن و مسکو، واکنش عصبی رژیم تهران
رژیم تهران هفتههای دشواری را در پیش دارد. فرار به جلو، کارساز نشد. پرونده جمهوری اسلامی سیاهتر از آن است که با ترفندهایی از قبیل «بیانیه» تهران سفید شود. واکنش سریع کشورهای غربی در برابر توافق سه جانبه مبنی بر غنیسازی اورانیوم مورد نیاز ایران در ترکیه، نشان از بیاعتمادی عمیق نسبت به قول و فعل رهبران رژیم فقاهتی داشت خاصه آن که روسیه نیز این بار در کنار آمریکا و اروپا قرار گرفته است.
موضعگیری روسیه، برای رژیم تهران ضربهای گیج کننده بود به طوری که سخنگویان رژیم، و محمود احمدینژاد پیشاپیش همه، عنان اختیار از دست دادند و «ادبیات» آنها نسبت به «همسایه عزیز» ناگهان از مغازلات عاشقانه به «ای بی وفا، ای پرجفا» تبدیل شد.
پرزیدنت احمدینژاد، در سفر کرمان طی سخنانی که سایت «فرارو» آن را با تیتر «پایان دلدادگی» انعکاس داده است زبان به گلایه گشود و گفت «توضیح دادن رفتار مدودف به ملت ایران برای ما خیلی مشکل است. مردم ایران نمیدانند که روسها با ما هستند یا بر علیه ما».
و بر این گفته افزود «مسؤولان روسیه نباید کاری کنند که ملت ایران آنها را در صف دشمنان تاریخی خود به حساب بیاورند. نباید ببینیم که همسایه ما در مواقع حساس در کنار کسانی است که سی سال است با تمام توان علیه ملت ایران دشمنی کردند. قبلاً به ما میگفتند غربیها فشار میآورند، حرفی بزنید و کار مهمی صورت دهید. ما حرف مهمی زدیم و کار مهمی نیز انجام دادیم. دیگر بهانهای وجود ندارد. نگویند که ما تحت فشاریم. ما هم تحت فشار هستیم. آیا میتوانیم به صرف این که چون تحت فشاریم علیه ملت روسیه کار کنیم؟ نباید این باور در ملت ایران ایجاد شود که ظاهر قضیه دوستی و باطن چیز دیگری است».
در تفسیر این خبر، سایت فرارو مینویسد «اظهارات احمدینژاد نشان از بیاعتمادی ایران از روسیه دارد. کشوری که به عنوان دومین متحد ایران، پس از چین، به حساب میآمد اما اکنون رئیس جمهور ایران درباره حسن نیت روسیه به شک افتاده است.
رئیس دولت دهم، پس از انتخابات همیشه از روسیه به عنوان یک شریک تجاری و یک دوست صمیمی استراتژیک یاد میکرد.
وی پس از انتخابات جنجال برانگیز 22 خرداد اولین سفر خارجی خود را به روسیه انجام داد و در 26 خرداد ماه سال گذشته برای شرکت در اجلاس شانگهای وارد شهر یکاترینبورگ در روسیه شد و در اجلاس سران کشورهای سازمان همکاری شانگهای به عنوان عضو ناظر شرکت کرد.
این مسأله به همراه حمایت همهجانبه روسیه از احمدینژاد در مسائل داخلی باعث شد که معترضین انتخاباتی را به واکنش وادارد.
رهبران اصلاحطلب نیز از هر فرصتی برای انتقاد از گرایش دولت احمدینژاد به روسیه استفاده مینمودند. آنها در طی یک سال گذشته درباره صداقت سیاسی روسها تشکیک کرده بودند.
انتقاد از روسیه در میان مقامات ایران امر بیسابقهای نیست. پیش از این نیز سرلشگر فیروز آبادی به عنوان یک مقام ارشد نظامی از بدقولی روسها در ارسال اس300 انتقاد کرده بود.
در شرایط حساس کنونی که به نظر میرسد روسیه دیگر اس 300 به ایران نمیدهد و همچنین به قطعنامه تحریم ایران نیز رأی مثبت خواهد داد. احمدینژاد به انتقاد از رویکرد این کشور پرداخته است و به بازی سیاستمداران این کشور خرده میگیرد.
روسیه در ماههای اخیر تغییراتی در رویکرد سیاست خارجی خود داده است. تغییراتی که به نزدیکی این کشور به آمریکا و غرب میانجامد. چندی پیش نیز سندی برملا شد که نشان از سیاستهای جدید این کشور دارد.
بر اساس آن سند روسیه باید هر چه سریعتر نوسازی تکنولوژیک خود را انجام دهد و بدین منظور باید به غرب و آمریکا نزدیکتر از قبل شود. پوتین، نخستوزیر روسیه نیز اعلام نموده است که این کشور تا سال 2015 نباید کسری بودجه داشته باشد. انعقاد معاهدات مربوط به کاهش جنگافزارهای هستهای در راستای همین گسترش روابط با غرب ارزیابی میگردد.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر